Welk deel van jou zet je op de voorgrond? Durf je jezelf helemaal te laten zien? Of zijn er delen in jezelf die je afwijst. We kennen het vaak zo goed dat we vooral slechts één kant van onszelf laten zien. Het deel waarvan we denken dat we dan gezien worden. Waarvan we denken dat anderen die accepteren. Dat we er dan mogen zijn.
Welk deel mag er zijn?
De lieve kant. Zorgzame kant. De hardwerkende kant. De presterende. Of sterke kant. De kant die altijd het goede wilt doen en geen fouten mag maken. De kant die niet bang is, die lef heeft en nergens voor terugdeinst. Of de bescheiden kant. De kant die anderen groot maakt, door zichzelf kleiner te maken.
Het is de kant waar we vroeger permissie op hebben ervaren. Waarvan we het gevoel kregen dat als we dat deel waren, dat we dan geliefd werden. Vaak laten we die kant alleen anderen zien. En dat niet alleen. In onszelf veroordelen we al die andere delen die er ook zijn. We denken te moeten voldoen aan een bepaald beeld, maar is dat wie we werkelijk zijn? Mogen jouw andere delen er ook zijn?
Altijd de lieve
Jaren terug wilde ik altijd de lieve en zorgzame zijn. Ik cijferde mijzelf compleet weg, als anderen het maar naar hun zin hadden. Ik wist feilloos aan te voelen wat de ander nodig had. Ik wilde perfect zijn, in alle opzichten. De perfecte vriendin, perfecte dochter, perfecte partner, perfecte student. Met een perfect lichaam en een perfect leven. Terwijl dit perfecte leventje aan de buitenkant, mij van binnen volledig afstompte. Ik voelde niet meer, ik deed waarvan ik dacht dat het hoorde. Al mijn andere delen mochten er niet zijn. En zo raakte ik steeds meer verwijderd van mijn eigen kern. Ik wist niet meer wie ik was of wat ik wilde.
Het insluiten en omarmen van al jouw delen is de weg naar heelheid.
Dit is mijn eigenheid
Ik heb mijzelf mogen leren kennen. En in plaats van te oordelen op de delen die er altijd al waren, ben ik ze gaan waarderen. De chaoot die ik kan zijn. De dromer. Vergeetachtig. En soms volledig uitgecheckt. De streber. En de rebel.
Ik houd van veel. En van weinig.
Ik houd van luxe. En van eenvoud.
Ik mediteer. En ik kan keihard feesten.
Ik dans en ik speel. En ik ben serieus.
Ik houd van licht leven. En ik heb donkere dagen.
Ik heb vertrouwen. En ik ben soms bang.
Ik ben zelfstandig. En ik vind het fijn om te leunen.
Ik houd van alleen. En van samen.
Ik leef gezond. En houd van wijn en chips.
Al deze delen maken mij tot de persoon die ik ben. Dit is mijn eigenheid. Zonder zou ik niet ‘ik’ zijn. Ik hoef niet het leven te leiden waarvan ik denk dat anderen dat graag zien. Ik draag het in mijn eigen handen en mag het vormen zoals ik dat wil. En ik vind het nog steeds heel fijn om de lieve en zorgzame te zijn. Ook dit deel mag er helemaal zijn. Alleen de intentie is anders. Ik probeer mij altijd bewust te zijn of mijn zorgzaamheid vanuit een zuivere intentie is. Omdat ik het fijn vind om lief te zijn voor mijn omgeving, in plaats van omdat ik denk dat ik er alleen dan mag zijn. Het insluiten en omarmen van al jouw delen is de weg naar heelheid.
Welk deel van jezelf zet jij op de voorgrond? En wat zet je dan in de schaduw?