‘We leven in een illusie.’
‘Hoezo een illusie? Wat is dan de illusie?’
‘Ik geloof dat ons gedrag en de keuzes die we maken gebaseerd zijn op overtuigingen en oude ervaringen. Overtuigingen die ons beschermen om geen pijn op te lopen, niet gekwetst en afgewezen te worden. We zijn bang om pijn te ervaren, terwijl er niets is om bang voor te zijn. Dat is de illusie.’
‘Maar ik kan toch ook nu gekwetst en afgewezen worden?’
‘Niemand kan jou kwetsen en afwijzen, tenzij je jezelf kwetst en afwijst. Stel dat iemand uit je leven verdwijnt - van veel mensen hun grootste angst - dan is dat heel verdrietig, maar niet levensbedreigend. Terwijl de angst ons doet geloven dat we niet aan kunnen waar we bang voor zijn. We slaan op de vlucht en baseren onze keuzes op angsten van toen.’
‘We hebben dus een vertekend beeld van de werkelijkheid?’
‘Klopt. We beschermen onszelf voor wat we als kind al hebben ervaren. We zijn bang om te voelen wat we al hebben gevoeld. Het is de pijn van toen we nog klein en afhankelijk waren. En weet je wat het mooie is? We zijn niet meer klein en afhankelijk.’
‘Dus eigenlijk zijn onze angsten slechts hersenspinsels?’
‘We zijn vaak vooral bang voor onze bang en gaan het daarom uit de weg. Maar weet dat wat je buitensluit macht krijgt over je leven. Durf je je angst werkelijk toe te laten, dan ervaar je steeds meer dat het niet van nu is. Laat je angst toe en het verliest grip op je leven. Dan kun je werkelijk je leven ten volste gaan leven.’