Als we het hebben over kunstenaars, denken we vaak aan creatievelingen die prachtige schilderwerken weten te creëren. Aan beeldhouwers. Muzikanten die mensen weten te raken met hun muziek.
Maar zijn we niet allemaal kunstenaars?
Wanneer we vormgeven aan ons levenspad terwijl de maatschappij misschien iets anders van je vraagt of de omgeving iets anders van je verwacht.
Zijn we niet allemaal kunstenaars?
Wanneer we onze kwetsingen en verwondingen durven aan te kijken. Daarin leren te verzachten en ontdekken dat we zoveel meer zijn dan dat.
Zij we niet allemaal kunstenaars?
Wanneer we zo geraakt worden in een oude pijn en steeds weer leren om terug te komen naar het hier-en-nu.
Hoe we steeds een beetje loslaten van hoe we zijn gevormd als kind. Om weer te worden wie we ten diepste zijn.
Zijn we niet allemaal kunstenaars?
Wanneer we onze ogen niet sluiten voor onze angsten en durven te kijken naar waar we toen zo voor zijn teruggeschrokken. Vanuit overleving en om onszelf te beschermen.
De kunst van het leven leren we door wat te ervaren. En zo zijn we allemaal kunstenaars. Je hoeft jezelf niet continu te blijven ontwikkelen om een betere versie van jezelf te worden. Wat het leven slechts van je vraagt, is te ervaren. En vanuit die ervaring thuis te komen bij wie je ten diepste altijd al was.