“Alles wat we zijn, komt voort uit onze gedachten. Met onze gedachten scheppen we onze wereld.” – Boeddha.
Natuurlijk, gedachten hebben invloed, maar je hebt toch niet altijd controle over wat er buiten je gebeurt? Hoewel ik de wijsheid van Boeddha rationeel kon volgen, voelde ik me vaak een speelbal van het leven. Inmiddels zie ik steeds meer de waarheid in deze woorden. Iets begrijpen is iets anders dan het daadwerkelijk ervaren.
Patronen en projecties
Tijdens de afgelopen tweedaagse Zijnsoriëntatie stond het thema 'overdracht' centraal. Overdracht ontstaat wanneer we onbewust gevoelens, gedachten en aannames projecteren op onze buitenwereld. Glashelder werd duidelijk welke (oude) verhalen we herhalen in het hier-en-nu. Verhalen die we onbewust hebben gecreëerd door wat we als kind hebben ervaren.
Wanneer je helder gaat kijken naar de verhalen die jij hebt gevormd in je leven, ontkom je er niet aan dat dit ook pijnlijke en kwetsbare gevoelens wakker maakt. Gevoelens die we doorgaans liever vermijden. Onbewust hebben we patronen en strategieën ontwikkeld om de pijn van toen niet meer te voelen. Deze patronen beïnvloeden niet alleen ons zelfbeeld, ze vormen onze hele werkelijkheid.
De buitenwereld als spiegel
De buitenwereld is in feite een spiegel van onze binnenwereld. Alles wat we zien, wordt gekleurd door onze overtuigingen, conditioneringen, onvervulde kindbehoeften en generatiepatronen. Daardoor zien we niet de werkelijkheid zoals die is, maar kijken we door een filter, vertroebeld door onze waarneming.
Triggers in de buitenwereld raken patronen die er al waren. Vaak reageren we hier onbewust en automatisch op. Hierdoor lijkt het soms alsof de buitenwereld ons gevoel bepaalt, maar eigenlijk zijn het onze gedachten en overtuigingen die dit veroorzaken. In plaats van naar buiten te wijzen, is het waarachtiger om naar binnen kijken: Wat geloof ik over mezelf? Wat geloof ik over de ander?
Patronen doorbreken
Lange tijd heb ik geprobeerd om al mijn patronen en overtuigingen te doorgronden, in de hoop dat ze hun grip op mij zouden verliezen. Inmiddels weet ik dat deze patronen niet zomaar verdwijnen. Wat werkelijk bevrijdend werkt, is ze herkennen, accepteren en minder serieus nemen.
"We zijn verlicht en verward tegelijk", zo noemt de Zijnsoriëntatie dit. In onze overdracht ligt namelijk veel wijsheid. Boosheid kan het vuur zijn waarmee je je zichtbaar maakt. Aanpassingsgedrag maakt je verlangen naar harmonie en verbinding wakker. We hoeven dus niet af van deze gevoelens, we hebben er bewust mee om te gaan. Dat is volwassen worden: niet uitacteren, niet afwijzen.
Van buiten naar binnen
Ik heb ervaren dat het een natuurlijk proces is om steeds beter in de spiegel te kunnen kijken. Steeds herkennen hoe externe triggers oude gevoelens raken, vraagt om moed. Moed om je aandacht van buiten naar binnen te verplaatsen. Liefdevol aanwezig blijven bij wat er in jou geraakt wordt en beseffen dat het niet over het nu gaat - dat is de essentie. Juist in dat moment ontstaat ruimte. Ruimte om stil te staan in plaats van meteen te handelen, waardoor je een bewuste keuze krijgt in je reactie.
Eigenaarschap
Het maakt daadkracht in mij wakker. Ik heb misschien niet altijd invloed op wat er buiten mij gebeurt, maar wel op hoe ik daarmee omga. Door mijn blik naar binnen te richten en verantwoordelijkheid te nemen voor mijn gedachten en gevoelens, verandert niet alleen mijn innerlijke wereld, maar ook mijn buitenwereld. Dat is de kracht van eigenaarschap. Iedere ervaring – zowel fijn als pijnlijk – draagt bij aan een hoger bewustzijn.